مدت هاست

تصمیم گرفته ام

هرگاه کسی را نخواستم

یا از اورنجیدم

یا دلم را شکست

به یادروزی باشم که ممکن است

هرگز در دنیا نباشد و ان قدر که نبودنش را باور کنم

 وبعد برایش غمگین می شوم

و شاید یک عذاداری ذهنی و بعد ارزومیکنم کاش  بود  و از او میگذشتم

و بعد به خودم میگویم حالا که او هست پس ببخش و فراموش کن