سُئِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع عَنِ الْعِلْمِ

فَقَالَ (ع): أَرْبَعُ كَلِمَاتٍ

أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ بِقَدْرِ حَاجَتِكَ إِلَيْهِ

وَ أَنْ تَعْصِيَهُ بِقَدْرِ صَبْرِكَ عَلَى النَّارِ

وَ أَنْ تَعْمَلَ لِدُنْيَاكَ بِقَدْرِ عُمُرِكَ فِيهَا

وَ أَنْ تَعْمَلَ لِآخِرَتِكَ بِقَدْرِ بَقَائِكَ فِيهَا

از امام علی(ع) از علم سوال شد. پس امام علی(ع) فرمودند:علم چهار کلمه است:

1- آن قدر بندگی خدا کن که به آن احتیاج داری.

2- آن قدر معصیت کن که طاقت عذاب داری.

3- انقدر برای دنیا کار کن که می خواهی در دنیا بمانی.

4-برای آخرت آنقدر عمل کن که می خواهی در آن بمانی.

علم یعنی این نه علم کلاسی ما که در دانشگاه و حوزه می خوانیم و برای رسیدن به مال و جاه پا روی عدالت می گذاریم و هزاران حق بر گردن داریم و ظلم می کنیم.

به قول شیخ بهایی این علم کلاسی ما:

سر به سر قیل است و قال

نه از آن کیفیتی حاصل ، نه حال

وقتی علمی را که امام علی (ع) تعریف کرد را در زندگی به کار ببریم و باور کنیم برای رفتار و اعمال ما ضمانت اجرایی ایجاد می شود.